پیشنهاد می کنم چند دقیقه دست از کار بکشیم و به سبک زندگی مان نگاهی بیندازیم. برای چند دقیقه هیچ کاری نکنیم و به پشت سرمان نگاهی بیندازیم. چه چیزهایی در زندگی کشب کرده ایم. چه قدر برای به دست آوردن خواسته هایمان هزینه کرده ایم؟ این هزینه ها چه قدر ما را به اهدافمان نزدیکتر کرده است؟ چه قدر قدمهایی که برداشته ایم در راستای دستیابی به اهدافمان بوده است؟

اگر این فرصت را به خود بدهیم می بینیم که در مسیر زندگی فراز و فرود های مختلفی را پشت سر گذاشته ایم. برخی از آنها ما را به اهداف و ارزشهایمان در زندگی نزدیکتر کرده اند و برخی دیگر ما را دور کرده اند. بعضی از اهداف و ارزشهایمان را همیشه مد نظر داشته ایم و به آنها پایبند بوده ایم و بعضی را نادیده گرفته ایم. حالا به افکار و احساساتتان که حاصل این تعمق است بیندیشید. احتمالا بابت موفقیتها و پایبندی به ارزشها احساس غرور کرده اید و حال خوبی دارید. اما وقتی به فرودها و شکستها می نگرید حال خوبی ندارید. اما بی شک می دانید که فرصتی پیش رو دارید که به شما کمک خواهد کرد تا برای جبران ناکامی ها اقدام کنید. و این خبر خوبی است.

حالا برای چند دقیقه خودتان را به جای سالمندان بگذارید. آنها در این دوران سنی فرصت زیادی دارند تا به پشت سرشان نگاه کنند و آنچه به دست اورده اند یا از دست داده اند را ارزیابی کنند. احتمالا به همه اقداماتی که در زندگی به انجام رسانده اند می اندیشند. حالا تصور کنید که یا خودشان یا شما به طرق مختلف اشتباهات آنها برایشان یادآوری شود. آنها چه احساسی خواهند داشت وقتی به خطاهایشان پرداخته می شود؟ به خاطر داشته باشیم آنها به احتمال زیاد باور دارند که فرصتی برای جبران ندارند. این احساس که به خط پایان نزدیک می شوند می تواند بسیار آسیب زننده باشد.

به علاوه وقتی آنها ما را نصیحت می کنند و ما توجهی به حرفهایشان نمی کنیم ناخوداگاه این پیام را به آنها می دهیم که خودشان اشتباه می کرده اند و نیازی نیست ما به حرفهایشان گوش دهیم. این مساله هم می تواند آنها را بیشتر به این مسیر سوق دهد که اشتباهاتی داشته اند که فرصت جبران آن را ندارند.

بی دلیل نیست که سالمندان در معرض ابتلا به افسردگی هستند. اگر ما از نردبانی بالا برویم و در نیمه مسیر متوجه شویم که اشتباه کرده ایم فقط خستگی راه به تنمان می ماند. اما تصور کنید که همه نردبان را بالا رفته اید و می بینید روی دیوار اشتباهی نردبان را گذاشته اید. قطعا می توانید حدس بزنید چه حس بدی به شما دست خواهد داد.

پیشنهاد می کنیم ضمن اینکه نگذاریم بزرگترهایمان درگیر این احساس ناخوشایند شوند تلاش کنیم به آنها این باور را القا کنیم که به نوبه خود زندگی خوبی داشته اند و دست آوردهای خوبی در طول زندگی شان داشته اند. بهتر است کاری کنیم که به موفقیتهایشان بیشتر فکر کنند و از این رهگذر حال بهتری داشته باشند.

منبع عکسhttps://cdiffsurvivors.org/2018/06/04/risk-factors-and-complications-of-pneumonia-in-seniors/